20.05.2013, krok bliżej do dna. Krok dalej od dna.

Byliśmy wczoraj popołudniu na mszy w wiosce Pigmejów oddalonej od nas o pół godziny jazdy samochodem. Nie wiem kiedy ostatni raz gdzieś wyjeżdżaliśmy, choćby na chwilę. Także ta krótka wyprawa była emocjonująca jak nigdy. Papa przed rebelią jeździł tam dość często. Teraz wszystko się pozmieniało. Biskup kazał zawiesić wszystkie działalności „w terenie”. Ale pojechaliśmy...

Msza odbyła się w tamtejszej ślicznej kaplicy. Ludzi była garstka – reszta mieszkańców siedzi w lesie. Rebelianci ich już odwiedzali, strzelali, straszyli. Tam właśnie zabili kiedyś jednego z Pigmejów, bo biegł, bo uciekał.

Pigmeje są ludźmi bardzo prostymi – żyją z dnia na dzień, zdobędą coś do jedzenia, zreperują swój szałasik. Nie zależy im na bogactwach i nie wiadomo czym jeszcze. Pracują ciężko fizycznie, by przetrwać. Są prości, ujmująco prości, prości w takim sensie, że można im tego tylko pozazdrościć.

I to właśnie tym ludziom, w żaden sposób niezamieszanym w politykę, przyszło uciekać przed rebeliantami.

Przypatrywałam im się. Siedzieli na ławkach w tych swoich obdartych ubraniach, niektóre dzieci tak jak je Pan Bóg stworzył. Czego oni są winni? Czego oni są winni?

Ludzie generalnie nadal siedzą w lesie. Jedni na chwilę wracają do domów, inni każdą noc od dwóch miesięcy spędzają w buszu. A w stolicy?

Miało się uspokoić – a no miało. Czy się uspokoiło? A no trochę. Nie licząc takiego na przykład incydentu,  który wydarzył się w parafii polskiego księdza w Bangui. Podczas mszy gdzieś bardzo blisko kościoła doszło do strzelaniny. W ruch poszły kałasznikowy i granaty. Wszystko trwało godzinę. Ludzie z okolicy w przerażeniu wbiegli do kościoła i położyli się na ziemi. To było tak blisko...

Później wszystko się uspokoiło i wyjaśniło. Okazało się, że Selekowcy chcieli zwędzić samochód, ale właściciele postanowili walczyć o swoją własność. Zginęło dwóch rebeliantów (Czadyjczyk i Środkowoafrykańczyk) i dwóch cywili. Są i ranni.

Ale, ale...

ONZ w końcu zaczyna się interesować RŚA – Specjalny Przedstawiciel Sekretarza Generalnego ONZ ds. Republiki Środkowoafrykańskiej – pani Margaret Vogt ( z BINUCA - Zintegrowane Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Budowania Pokoju w Republice Środkowoafrykańskiej) przedstawiła szczegółowy raport dotyczący aktualnej sytuacji w kraju. Wystosowała apel o pomoc do odpowiednich agend ONZ, ostrzegając że tak długo maltretowana, okradana, gwałcona i zabijana bezkarnie ludność zacznie w końcu karać bandytów na własną rękę. Dojdzie do samosądów (do których już dochodzi, ale jeszcze nie na masową skalę), a stąd niedaleka droga do wojny domowej.

Nie ma konkretnych decyzji, ale jest raport. Nie ma konkretnych decyzji, ale może w końcu coś się ruszy. Trzeba się modlić, żeby na pięknych słówkach się nie skończyło...

Publikacja i rozpowszechnianie zawartości niniejszego bloga, są bez uprzedniej pisemnej zgody autora zabronione i stanowią naruszenie ustaw o prawie autorskim.