Tak jak pisałam, ja już wróciłam do Polski pozostawiając Papę i Elę, którzy nadal na co dzień muszą zmagać się z rebeliantami i wysłuchiwać informacji o zabójstwach i pobiciach. Na początku grudnia dołączy do nich Zuzia, która mimo tak trudnej sytuacji w kraju, zdecydowała się wrócić i do wakacji służyć pomocą w szpitalnej aptece. Niech Bóg jej za to błogosławi.
Proszę Was, my, którzy siedzimy w bezpiecznym i spokojnym kraju i jak gdyby nigdy nic przygotowujemy się do Świąt Bożego Narodzenia, ogarniajmy Środkową Afrykę swoją modlitwą. Nie zapominajmy, że oni tam są i potrzebują naszego wsparcia.
Przez te kilka tygodni, gdy byliśmy odcięci od Internetu, prócz kilku wizyt Seleki w ramach konsultacji w szpitalu, nic więcej u nas się nie wydarzyło. W stolicy jednak nasłuchaliśmy się o różnych nieciekawych zdarzeniach - o kradzieżach i zabójstwach, m.in. bezdomnego chłopca, który stał się kolejną niewinną ofiarą mężczyzn w mundurach moro.
Doszły do nas także słuchy o wojskach francuskich, które przygotowują się (w końcu!) do zrobienia porządku w RŚA i które ponoć są już w Douala (Kamerun). Jeśli chcą wykurzyć Selekę, miejmy nadzieję, że zrobią to tak, żeby cywile nie ucierpieli.
Naprawdę potrzebna jest modlitwa!
Publikacja i rozpowszechnianie zawartości niniejszego bloga, są bez uprzedniej pisemnej zgody autora zabronione i stanowią naruszenie ustaw o prawie autorskim.
